این حراج که از 2 روز پیش در دوبی آغاز شده است در واقع حالا معروفترین حراج آثار هنرهای تجسمی در جهان است که امسال هنرمندان زیادی از ایران در آن حضور دارند. از میان 198 اثر ارائه شده از هنرمندان سراسر دنیا، 68 اثر به 50 هنرمند ایرانی اختصاص دارد که پرویز تناولی برای به دست آوردن بالاترین قیمت بیشترین شانس را دارد.
طبق کاتالوگ خانه حراج کریستی اثری از تناولی، مجسمه سازایرانی با عنوان «پرسپولیس» از مجموعه بانک پاسارگاد ایران، 400 تا 600 هزار دلار برآورد قیمت شده است. همچنین اثر دیگری از وی با عنوان «شاعر ایستاده»، 80 تا 120 هزار دلار برآورد قیمت شده است.
آن طور که کارشناسان احتمال دادهاند، پرسپولیس به رکورد یک میلیون و 500 هزار دلار دست مییابد اما به جز او حسین زندهرودی هم که در حراج قبلی به رکورد 480 هزار دلاری رسید، امسال با 7 اثر خود که عمدتاً جزء یک مجموعه اروپایی هستند در کریستی حضور دارد. او هم یک اثر در این حراج دارد که 400 تا 600 هزار دلار برآورد قیمت شده است.
آثار دیگر او بهترتیب 250 تا 300، 200 تا 250، 70 تا 100، 50 تا 70 و 25 تا 35 هزار دلار برآورد قیمت شده است. 4 هنرمند دیگر ایرانی که آثارشان بین 100 تا 250 هزار دلار برآورد قیمت شده است عبارتند از: فرهاد مشیری، سیدمحمد احصایی، فرامرز پیلارام و صداقت جباری.
به جز ایران، در این دوره از حراج بینالمللی کریستی هنرمندانی از مصر، سوریه، عراق، لبنان، الجزیره، مراکش، امارات متحده عربی، قطر، کویت، فلسطین، سودان، بحرین، آمریکا، ایتالیا، مجارستان، فرانسه، ژاپن، انگلستان و هندوستان حضور دارند. همچنین در این حراج 30 اثر از مطرحترین هنرمندان بینالمللی و غربی از جمله اندی وارهول، رابرت ایندینا و آنیش کاپور عرضه می شود که این آثار بهطور تقریبی از 10 هزار تا یک میلیون دلار ارزشگذاری شده است و پیشبینی میشود با ارزش بالغ بر 3 میلیون دلار به فروش برسد.
جالب اینکه طبق اعلام مؤسسه کریستی، عرضه آثار بسیار برجسته و کمیاب از هنرمندان ایرانی و عرب جزء مشخصههای اصلی این حراج است که تا پیش از این در منطقه خاورمیانه بیسابقه بوده است.
این اتفاق، همان اتفاقی است که هنرمندان ایرانی و البته مسئولان و از جمله حبیبالله صادقی از مدتها پیش انتظارش را میکشیدند؛ اتفاقی که ابتدا در 2 سال پیدرپی در حراج داخلی خودمان در کاخ نیاوران نشان داد همین نزدیکیهاست و سپس بعد از 3 بار حضور نهچندان خوب در کریستی، حالا در آستانه رخ دادن است.
با تمام اینها، موفقیت شیرین هنرمندان ایرانی در دوبی، طعم تلخ دیگری را به یاد میآورد که شاید بیش از همه باید برای مسئولان، تلخ باشد. وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی در این باره میگوید: «در راه حضور هنر ایران در عرصه رقابت جهانی البته موانعی نیز در سطح بینالمللی هست که این تبادل را کاهش میدهد. مثلاً حراج کریستی در امارات از اساس با توجه به ظرفیتهای ایران طراحی شده و شکل گرفته بود اما به خاطر آن موانع به امارات رفت.»
درواقع همان طور که احمد مسجدجامعی میگوید، پیش از دوبی، این ایران بود که قصد داشت چنین حراجی را راه بیندازد اما حالا تنها میتوانیم از موفقیت هنرمندانمان خشنود شویم.
با این حال، وزیر سابق فرهنگ که حالا یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران است در گفتو گوبا فارس ادامه میدهد: «آثار هنری ایران دو سه سال است که بهصورت جدی وارد بازار رقابتهای جهانی شده و خود را به خوبی معرفی کرده و فروش بسیار خوبی هم داشته است و در کشور ما هم زمزمههای آن هست که بهعنوان یک پشتوانه اقتصادی و یک منبع ثروت شناخته شود و علاوه بر آن خریداران این آثار هم به آنها بهعنوان یک سرمایه نگاه میکنند و این همه نشان میدهد که هنر تجسمی ایران قابلیت ورود به بازار جهانی را کاملاً داراست؛اگر ظرفیت مبادله فرهنگی را قبل از آن فراهم کنیم.»